😲 უკვე სამი დღეა, ჩემი ღორი ჯიუტად იქაჩებოდა ერთსა და იმავე ადგილზე, თითქოს გრძნობდა, რომ იქ რაღაც მნიშვნელოვანი იმალებოდა. გამცრა სიცივემ, როცა მივხვდი რატომ…

😨😲 სამი დღეა, ჩემი ღორი ჯიუტად ერთსა და იმავე ადგილზე თხრიდა, თითქოს გრძნობდა, რომ იქ რაღაც მნიშვნელოვანი იმალებოდა. ცივი ჟრუანტელმა დამიარა, როცა მივხვდი რატომ…

სამი დღე ვაკვირდებოდი ჩემი ღორის უცნაურ ქცევას. ის მუდამ ერთსა და იმავე წერტილში თხრიდა, თითქოს საიდუმლოს გრძნობდა.

 მხოლოდ მეცინებოდა — ვინ იცის, ღორს რა შეიძლება გაუვიდეს თავში. მაგრამ რაც უფრო ჯიუტად აგრძელებდა, მით მეტად მიბრძანდა შიში.

დილით ყველაფერი მშვიდი იყო, ოქროსფერი სხივები ეზოს ეფინებოდა, და ღობის კუთხეში უკვე მუხლამდე სიღრმის ორმო ჩანდდა. რამდენჯერმე მიწით ვავსებდი, მაგრამ ღორი ისევ ბრუნდებოდა და თხრიდა.

შუადღეს ნერვებმა მიმტყუნა. ავიღე ნიჩაბი და დავიწყე თხრა იმ ადგილზე. ცხოველი ზურგს უკან მედგა, ღრენავდა, თითქოს მამხნევებდა.

რამდენიმე წუთში ნიჩაბი რაღაც მკვრივს დაეჯახა. გული შემიჩერდა. მიწა გადავქექე და ტალახით დასვრილი, გაცრეცილი ქსოვილი დავინახე. მუქი ლურჯი — ძველ ტანსაცმელს ჰგავდა.

😱 ძრწოლა დამიარა. ეს არც ქვა იყო და არც ფესვი. რაღაც დიდი ხნის წინ დამალეს იქ… და ნამდვილად არა ხელახლა საპოვნელად.

ვიგრძენი, რომ ნიჩაბი რბილს შეეხო. დავიხარე და ხელებით ფრთხილად გადავქექე მიწა. ტალახში გამოჩნდა ქსოვილის ნაჭერი — არც ტომარა, არც ჩანთა… ეს იყო სახელო. შიშით უკან გადავხტი, გული ძლიერად მიცემდა. ეს იყო ტანსაცმელი ძვლებზე.

შიში დამეუფლა. ნიჩაბი დავაგდე, ღობიდან გამოვიქეცი და აკანკალებული თითებით პოლიციაში დავრეკე. სიტყვები მიბნედილი მეყრებოდა: „მე ვიპოვე… გვამი… ეზოში…“.

ლოდინი უსასრულო ჩანდა. შემდეგ მანქანები მოვიდნენ, ეზო ფორმიანებით აივსო. მათ დაათვალიერეს ადგილი, ერთმანეთს შეხედეს — უკვე მეტს ხვდებოდნენ, ვიდრე ამბობდნენ.

მოგვიანებით მათი საუბარი გავიგონე: მათ იპოვეს ქალის ნეშტი, რომელიც დიდი ხნის წინ იყო დამარხული. ამ სახლის ყოფილი პატრონი წლების წინ გაუჩინარდა. მისმა ქმარმა თქვა, რომ წავიდა და აღარ დაბრუნდა. საქმე დაიხურა, შემდეგ ფერმა გაყიდა და თვითონაც გაქრა.

ყველაფერი გასაგები გახდა — ჩემმა ღორმა მისი ყოფნა იგრძნო. ადგილზე გავქვავდი, ვერ ვიჯერებდი, რომ ამ საიდუმლოს ზემოთ ვცხოვრობდი.

პოლიციამ განაცხადა, რომ გამოძიება განახლდა და ყოფილი პატრონი იძებნება. და მე კვლავ მესმის მიწის ხმა და ჩესტერის ღრენვა — მან სიმართლე უფრო ადრე იცოდა, ვიდრე ჩვენ.